Manera.az tanınmış yazıçı, şair Etimad Başkeçidin şeirlərini təqdim edir:

* * *
öz yanından ürkən dosta söyləyin,
elə getsin, geri daha dönməsin,
düyün düşsün hədyan deyən dilləri,
la ilahə illəllaha dönməsin.

mən demirəm qalsın yavan, yalınçaq,
ilan yürsün, balası da dalınca,
tərəfimdən deyin ta mən ölüncə,
peşimana verməm baha, dönməsin.

Başkeçid der, ələlbaşdı qol, sinə,
dəccal minər ulağını tərsinə,
axır-əvvəl dönər, əlbət, yol sinə,
ha bulansın, imana ha dönməsin.



* * *
içim bir sovrulmuş xırman, bilirəm,
sitəm eləyirsən – dərman bilirəm.
nə gördüm, nə çəkdim-bir mən bilirəm,
tək bir mən bilirəm, bir Allah bilir.

o nəydi, yeridi, yendi taxtını,
ağı de, asılan, qına baxtını,
yüz fal aç, yüz kərə sına baxtını,
tək bir mən bilirəm, bir Allah bilir.

yollara tikilmiş gözlər yatammaz,
həddini bulsa da, yerini almaz,
mənim yaralarım nədən qapanmaz –
tək bir mən bilirəm, bir Allah bilir.



***
çağıra-çağıra ya mövla, mövla,
düşərsən dərbədər madar, ağlarsan.
Allahın üstünə tökülən yerdə
hər dərdin duzundan dadar, ağlarsan.

demə ki, qüdrətdən sığallı zatam,
dövran sürənindir, belə babatam,
ol mələkzadadır, sən bəni-adəm,
hər ağlar gözlüdən betər ağlarsan.

Başkeçidim düşməz düşmən dilindən,
öksüz bəzirganım olmuş elindən,
şeytanın felindən, haqqın belindən,
əlinin içindən gələr ağlarsan.



***
bu, cənnətdə candan bezmək kimidir,
hər şey öz həddinə doyar, tökülər,
qarşı yatan qara dağın binası
axşam-axşam quzulayar, tökülər.

uğraşınca qılınc qalxan üstünə,
ömür adlı möhlət başa varınca,
qara ilan yuvasına dolunca,
şahin-şonqar izi bular, tökülər.

dəlmədeşik,
paramparça,
çilməçilik,
ötələrdən varaqlanan gündəlik,
illər ili yürdük, könül bəslədik,
gör nə təhər çatdar, sınar, tökülər.



***
necə ki, insan ətiylə qidalanır ümidlər,
gorükməz od misalı can evində.
necə ki, birər səni tərk etdilər
adsız bir köşədə,
meyxana dibində.

necə ki, ayağı çidarlı atın
astarında özğə bir at cıdırır.
necə ki, tamu tarlasıdır həyatın-
hər nə əksən təkrar zəqqum bitirir.

elə də yazdıqların, pozduqların.
bir ümid,
bir dost kimi,
qardaş kimi,
astar üzündəki sən, tamu tarlası təkin,
yazıb pozduqların, pozub yazdıqların.

necə ki, çarmıxa çəkdilər İsanı
sırtına yükləndiyi xaçın üstə,
bir-bir hamını hesaba çəkəcəklər
yazdıqlarının, pozduqlarının üstə.

necə ki, insan ətiylə qidalanır ümidlər,
görükməz od misalı can evində,
necə ki, birər səni tərk etdilər
adsız bir köşədə,
meyxana dibində…



***
bir ömür yetərmola,
yahu kim söylər ona,
ələyi ələnmişdən bizim ulusa kimi,
yolların yedəyində pələsəng olmuş hərif,
xam atın quyruğuna bağlanmış tərsa kimi.

Allah saxlamaz olsa, ha de Allah saxlasın,
vecsiz qara gününə bir damcı «ah» saxlasın,
zalım min bir tədbirnən sağ, sol, cinah saxlasın,
Musa ilan gəzdirir əlində əsa kimi.

dedik deməmiş olaq,
bizləri eşidən kim,
yeddi yolun ayrıcı baxtına ilişən kim,
rəng alıb rəng verən kim,
haldan hala düşən kim
yasdan düyünə kimi, düyündən yasa kimi.

Şairlər haqqında şeir

İt unu misalı dağılıb dünyaya,
tək səbir kimi hayana baxırsan şair, şairg
vurana əlsiz, söyənə dilsiz,
hərəsi bir meyxana dibində,
illərin, ayların, mövsumlərin dışında
gəlincik kimi qənirsiz bir həyat peşində
çaxırı sirkəyə çevirən zamandan
mərhəmət gözləyir, imdad diləyir.
şeir yazır, elə bil qovğada baş yarır,
həmişə hamıdan gileyli,
içində insan deyə güvəniləcək kimsə yox,
bir-birinin ətini yeməyə meylli,
qan-qarğış, biçarə, tüfeyli.
amma, itlər boğuşunca
yolçuya yol verir Allah,
yürü şer yazmayan erkək!
hərdən binəva şairə
fitrədən, sadağadan fırlat,
çünki, bu dünyadır, dostum,
üsul və ərkan budur-
qananlar qanmazlara borcludur.
çünki, cəhənnəmin veyil dərəsi
onsuz da şairlərlə doludur.

Tural Adışirinin təqdimatındaБесплатные шаблоны для 10.5Forex Портал для чайников