Qalib ŞƏFAHƏT

İRƏLİ

50 yaşa ithaf

Dağlar endin,
düzlər-düzənlər dolaşdın,
dərədən keçdin,
təpədən aşdın.
Nəfəsin təngiyəndə
neçə çeşmələrdən
əyilib su içdin.
Gəlib çıxdın əlli yaşın
yan-yörəsinə,
sıxıla-sıxıla,
yıxıla-yıxıla...
Gözünün ucu ilə
dörd bir yanına
baxa-baxa,
boynu bükük,
tək-tənha dolaşırsan.
Anamın yetim balası.
Hələ arxaya boylanıb,
Gözlərin çox dolacaq
Qəlbin, ruhun öz odunda
alovlanıb yanacaq.
Çünki
əlli yaşda yetimsən.
Eh! Bu nə yerişdi,
hərdən irəliləyirsən,
hərdən yolu çaşırsan.
İrəli get bir azdan
Səssiz-səmirsiz
əlli yaşı aşırsan.
Bir azdan,
arxaya boylanıb,
Yanlışlara baxıb,
özünü qınayarsan
Uduzduğun ömrün,
Ağır havasını udarsan.
Çiyinlərin əyilər
Ciyərlərin sıxılar,
Ürəyin çırpınar,
sıradan qalma geri
addımla irəli.

BÖYÜDÜR

Anam Nəzakətin əziz xatirəsinə

İndiyədək sən böyütdün,
İndən belə dərd böyüdür.
Sən bir oğul böyütmüsən.
O, bir igid, mərd böyüdür.

Ağır gün-güzara dözüb,
Azara-bezara dözüb.
Sərt şaxtaya, qara dözüb,
Döha möhkəm, sərt böyüdür.

Gündə yandı üzüm, anam,
Eynək taxır gözüm, anam,
Dərd içində sözüm, anam,
Qəlbimdə möhnət böyüdür.

MƏLƏK ÇIXIB

Tüfəng axtarırdı, yazıq hərifin
Başının altından min kələk çıxıb.
Şeytanın oyunu qatıb başını,
İblis bildikləri bir mələk çıxıb.

Ürəklə sevmədim, mən ürək qoydum.
Qurağa tuş gəldi, günəş qovurdu.
Külümlə oynadım, odumda yandım.
İstisi, hənirini külək sovurdu.

Bəlkə göylərdən daş düşməliydi,
Agac budağından bir yarpaq düşür.
Bədənin üstündən baş düşməliydi.
Başlar əyildikcə ta papaq düşür.

BAĞIŞLA

Unutmaq,
sən deyən qədər,
asan deyilmiş.
Özündən uzağa
daş atmaq kimi.
Ya da,
qəflətən yuxudan
adam oyatmaq kimi.
Səbrin tükənməyi,
Dilin qısalmağı,
Qəlbin sınmağı,
Ümidin ölməyi,
Hələ, adamın,
qəflət yuxusundan
oyanmağı var.
Eşqin önündə mərd-mərdanə
dayanmağı var.
Bağışla, sənə
yad kimi baxmaq olmur.
Gecələr yerinə girib
heç nəyi düşünmədən
rahat-rahat yatmaq olmur.
Üz-üzə gələndə,
üzünü yana çevirsən də,
arxanca boylanıb
baxmamaq olmur.
Beləcə özümlə,
vuruşa-vuruşa, dalaşa-dalaşa,
ömrü sürükləyib gətirdim
bu saata, bu günə,
bu qarlı qışa...
Bağışla,
səni unutmağa
vaxtım olmadı.

GEDƏCƏM

Arxayın ol məndən!.. Gedəcəm daha!
Bilirəm, nə olsun yolum uzaqdı?!.
Buralarda yenə ilişib qalsam,
Taleh üz döndərib uzadacaqdı...

Ya atlanım gedim, ya piyada mən,
Bircə yola çıxıb, getməyim gərək.
Yanında qaldıqca üzürəm səni,
Uzaqlaşıb gözdən itməyim gərək...

Sən də fikir çəkmə, ömrünü sür get.
Yığıb aparası bir şeyim yoxdu.
Nəyim qalsa sənə, halalın olsun,
Günahım üstündə haqqımdan çoxdu.

Nə olsun xəstəyəm, əlacım yoxdu,
Ümidsiz ölməyə haqqım çatmır ki.
Onsuzda mənimtək xəstələr çoxdu,
Mən öləsi olsam, dünya batmır ki!

Nə vaxtsa səninlə görüşə bilsək,
Üzə üz tutmağa üzümüz ki var.
Birgə baxammadıq dünyaya, neynək?!
Özümüzə baxaq, gözümüz ki var...