MANERA.AZ tanınmış şair Əkbər Qoşalının yeni şeirlərini təqdim edir:

* * *
Bəlkə də bir gələn var,
Gözlərim yol çəkir, yol;
Ölü dillər kimiyəm,
Sözlərim yol çəkir, yol...

Göy ulu, yer yağızdı,
Hər dua bir ağızdı;
Bu - qələm, bu - kağızdı,
Özləri qol çəkir, qol...

Uzaq yolum təngiyir,
Uzun qolum ləngiyir;
Sağ gözümdü səyriyir,
Ürəyim sol çəkir, sol...


* * *
Sevinə bilirəm, Tanrım,
Kədərlənə bilirəm;
Sevə bilirəm, ya Tanrı;
Sevilirəm bəlkə də...

Utana bilirəm hələ,
Hələ bağışlayıram.
Ən adi yaxşılıqları
Ömrə naxışlayıram.

Xatirəm var - oyanır,
Sabahlar var - gözlərik;
Gözdü - görür, aldanır,
Dözmək də var, neyləyək...

Küsdüyüm var, çox şükür,
Umanım vardı, Tanrı.
Mənə olan umudu
İtirmə, amandı, Tanrım...


* * *
Əlini ver əlimə,
Əlim quru yerdədi.
Gözümə bax, gözümə,
Daşıb, suyu yerdədi.

Bu - əl, bu - göz, daha nə?
Qalan hər şey bəhanə...
Günəş özü göylərdə,
Nuru, nuru yerdədi.

Eşqdi - göyə qaldırır,
Qanada inandırır...
Sevgisizlər inanmır, -
Odu, budu... yerdədi...

Əlin qalsın əlimdə -
Şad olduğu yerdədi.
Gözün qalsın gözümdə,
Gözüm duru yerdədi...


* * *
Gəlmək var, getmək var, gəlməmək - nədi?
Cənnət, cəhənnəm var, dözməmək - nədi?
Sən heç bilirsənmi gözləmək nədi?
İki söz bilirsən: gözlə, gələcəm...


* * *
Aman, öz yağında bişən, əfəndim,
Dayan, göz yaşında üzən, əfəndim,
Yeddi qat göylərdən düşüb, elə bil,
Özü öz gözündən düşən, əfəndim...


* * *
Gülüm, yaman dolmusan,
ağla, gözümə, ağla.
Bir işə yaramayan
fağır dözümə, ağla...

...Qəlbimdə izin olsun,
Günahlar bizim olsun;
Əlim və dizin olsun,
məni özünə bağla...

Deynən, qadam bilmişdim,
deynən, adam bilmişdim,
yanınaca gəlmişdim,
Məni xətaya salma,
bir də üzünə baxmam...

Çox söylə, az eşidim,
qışını yaz eşidim,
Nə desən naz eşidim,
baxma, üzümə baxma...

Necə, necə dolmusan,
ağla, gözümə ağla.
Dözüm dözmədi deynən,
fağır dözümə ağla...

Aldanıb açılır
qar çiçəkləri

"Düşmənlər ayağa, dost başa baxar" -
belə bir söz qonub el yaddaşına.
Utandım, üzünə baxa bilmədim,
gözlərim yol çəkdi ayaqlarına... -

Utandım deyirəm - bu, ilk görüşdü,
Düşmən də deyiləm, özün bilirsən.
Bir atalar sözü qüvvədən düşdü
bizim aramızda, - düzünü gəzsən.

Ağmı görməmişik, ya yaraşıqmı..? -
yox, sənin ayağın başqadı, başqa...
bir bax, öz ürəyin sinəndə vurur,
ayrı bir ürək də ayaqlarında...

Sən yerə basırsan, ayaqdı, deyib,
məncə, bu ayaqlar uçmaq üçündü...
Belə ayaqların eşqinə qalxıb,
aldanıb açılır qar çiçəkləri...

"Ədəbiyyat qəzeti"