manera.az
manera.az

Yanıq yarasıymış xatirələrin - Zabil Pərvizin şeirləri

Yanıq yarasıymış xatirələrin - Zabil Pərvizin şeirləri
MANERA.AZ Zabil Pərvizin şeirlərini təqdim edir.

SEVGİ DALĞALARI

Mәndәn әsirgәmә gülüşlәrini,
Sәn bağlı qönçәsәn, mәn ilk baharam, –
Bir an qar altından duysam әtrini,
Sәnә nәfәsimlә yollar açaram...

Mәndәn әsirgәmә baxışlarını,
Şimşәksiz, buludsuz bahar olarmı, –
Qara qağayıtәk qara qaşların
Tufanlı könlümdә qanad çalarmı?!

Mәndәn әsirgәmә әdalarını,
Duyum payızını, sevim yazını, –
Güllәri oxşayan külәklәr kimi
Dolanım başına, çәkim nazını...

Mәndәn әsirgәmә hәsrәtini dә,
Hicran sәadәti ucuz satmasın, –
Çırpınım...Әlçatmaz gözәlliyinә
Bir әlim çatsa da, biri çatmasın...

ATAMIN ƏLCƏKLƏRİ

Bizim bağ, bizim həyət,
evimiz, eyvanımız...
Bu da qapısı bağlı
təsərrüfat damımız.

Açıb keçdim içəri,
burda nələr var, nələr,
Köhnə gürz, köhnə külüng...
və köhnə xatirələr...

Balta, mişar, nə varsa
atamın yadigarı,
Zəhmətlə keçən ömrün
bu imiş etibarı...

Köhnə çəkic qaralıb,
kəlbətini pas tutub,
Bu açar da, kilid də
sahibinə yas tutub...

Nə görürəm, ilahi,
toz-torpağın içində,
Lingin, belin dibində,
divarın bir küncündə

Atılıbdır atamın
köhnə iş əlcəkləri,
Böyrü-başı sökülmüş,
didilmiş əlcəkləri.

Vaxt var idi onlara
iş üstündə baxardım,
Atam yer şumlayardı.
mən də çayır yığardım.

Bu zindanın üstündə
atam dəmir döyərdi,
Mən daşı gətirərdim,
dəryaz itiləyərdi.

Əlcəklər tək deyildi,
bir neçə cütdü ancaq,
Birində torpaq ətri,
o birində ot-ocaq,

Atam bir az əsəbi,
iş görəndə tələskən,
Atamın zəhmi yağır
yenə əlcəklərindən.

Odun yaran, gürz vuran,
daş daşıyan bir insan
Heyf ki, qocalmadı
tez əl çəkdi dünyadan.

Üstündən illər keçib,
unutmuşam haçandı,
Uzaqlarda qalıbdı
ayrılığın kədəri.
Təəssüflə baxıram,
atamdan çox yaşadı
atamın əlcəkləri...

Heyf, məndən onlara
sahib çıxan olmadı,
Yer şumlayan olmadı,
çayır yığan olmadı.

Dayanmışam, baxıram
bir az dalğın, pərişan, -
Atamın əlcəkləri
atam kimi tərs imiş,
yapışıblar yaxamdan...

SƏN GEDƏLİ...

Sən gedəli susub qaynar bulaqlar,
Tək qalmışıq, göydə Allah, yerdə mən.
Buz bağlayıb yanar odlar, ocaqlar,
Əl uzadıb qızınıram dərdə mən.

Sən gedəli ömür mənə dərd olub,
Sənli yollar daşa dönüb, sərt olub.
Sənin adın dodağımda vird olub,
Qurban olum o çarəsiz virdə mən.

Çətin bir də mən bu bağa gələrəm,
Qönçə vaxtı qırılmağa gələrəm,
Təkcə... sənə vurulmağa gələrəm
Gələ bilsəm bu dünyaya bir də mən...

XATİRƏ

Mən elə bilirdim, sönüb bu ocaq,
Külünün altında közü qalıbmış.
O şirin kədərin, qəmin dalınca
Bu dəli könlümün gözü qalıbmış.

Mən elə bilirdim, unutdum səni,
Bir də oyatmaram olub keçəni.
Dağılıb könlümün çiskini, çəni,
Bu dağı keçmişəm, düzü qalıbmış.

Deyirdim, bu dərdin uyğusu dərin,
Susubdur aylardan, illərdən bəri.
Yanıq yarasıymış xatirələrin,
Ömürlük göynəyən izi qalıbmış...

OLAN OLMUŞ, KEÇƏN KEÇMİŞ

Ürəyimdə yanan ocaq, sahibin hanı,
Ocaq daşı, ocaq başı indi kimindir?
Öz odunda qovrulursan, yanırsan özün,
İşığına xatirələr yığışıb indi.

Ürəyimdə yanan ocaq, kimdir günahkar,
Soldu qızıl qanadların qızılgül kimi,
Hanı dəli sevdaların gözəl tufanı,
Külək vurur, qan ağlayır qırıq yelkənin...

Bağlanan yol açılar da - qulağın səsdə,
Elə bilmə bağlayıblar həmən yolları.
Gedən gedib, uçan uçub, nə gəz, nə səslə,
İlahidən qeyb olubdur güman yolları.

Yad ocaqlar başındadır o pərvanə də,
Bilmədi ki, yad ocaqda qızınmaq olmaz.
Boyun əyib boynubükük taleyinə də
Kül olunca öz-özündən alacaq qisas...

Ürəyimdə yanan ocaq, sən mənə həmdəm,
Arzumuzla taleyimiz barışmaz ancaq.
Əlində qəm piyaləsi neçə xatirəm
Alovunda zaman-zaman əl qızdıracaq...

GECİKMİŞ NƏĞMƏ

Bu yerlər, bu göylər tanışdır mənə
Saçları pərişan küləklərindən.
Bu yerlər, bu göylər danışdı mənə
Bir ötən afətin kələklərindən.

Bu yerdə həsrətim dil deyib ağlar,
Qurumuş kollara gül deyib ağlar,
Könül deyib ağlar, dil deyib ağlar
Bir dəli sevdanın çiçəklərindən.

O gülü, gülşəni qaytarmaq çətin,
Qırdıq qanadını bəxtin, qismətin.
Ətrini alıram o səadətin
Yellərə sovrulan ləçəklərindən.

O ki bir əsimlik meh idi, keçdi,
Könlümün gözündə şeh idi, keçdi,
Bir ömrü yandıran ah idi, keçdi
Dəvəsi ölmüşün diləklərindən.

O dəli sevdadan nə qaldı mənə,
Əlim çatanlar da xəyaldı mənə.
Ağrılar, acılar oyanır yenə
Qəfil yuxuların şimşəklərindən...

Tural Adışirinin təqdimatında..


Baxış sayı - 420 | Yüklənmə tarixi:




Mətndə səhv var? Onu siçanla seçin və Ctrl+Enter düyməsini basın.
ŞƏRH YAZ
OXŞAR XƏBƏRLƏR
TRİBUNA
XƏBƏR LENTİ
BÜTÜN XƏBƏRLƏR
TÜRK DÜNYASI
«     2025    »
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031