Yayın sonuncu günü; Vida nəğməsi... - MANERA.AZ
[u]Seyid Aynur[/
Göyərçini cütləşən
bir şair dayanar səhərədək
pəncərə altında:
tiftik basmış köhnə paltosu,
gileylənər havadan.
bərk-bərk qucaqlayar ilgəkləri
üşüyən düymələr,
Göyüzü suçiçəyi çıxarar
tökər ulduz –ulduz.
Sözlərin hərarətindən
çırpılar üzə qapılar,
Ayrılıqlar adamı gecə tapar-
biz oyaqikən.
yapışar bir qadının barmaqları əl havasından,
Diksinərək oyanar,
açar gözlərini mənzil.
Uçurar ev çəkələtləri titrəyən ayaqları,
beşikdə qorxudan
bağrı çatlayan çağaya sarı.
Kimsə görməz şairi
səhər unudular olanlar,
göyərçini cütləşən,
itən məktub olar ayrılıq!.
Hayku
Tumurcuq ağac,
Toxum səpən küləklər
Məhsul yığımı.
Dənizdə dalğa,
Buruq-buruq gur saçlar
Nərə çəkən şir.
Düzlərdə lalə,
Xal-xal olmuş ürəyim
Parabüzənlər.
Fit çalan külək,
Düşən qar dənələri
Nəhəng stadion.
Yem gəzən qarğa,
Qarğadalı zəmisi
Qorxunc müqəvva.
Bağçada oraq,
Kimsəsiz qoca qadın
Dünyanın dərdi.
Tərli pəncərə,
Adların baş hərfləri
Xınalı əllər.
Arı quşları,
Yayın sonuncu günü
Vida nəğməsi.
MANERA.AZ