Kağız ev - Səlim Babullaoğlunun şeiri
"Kağız ev" sənədli filmi üçün
Kağızdan bir ev qurmuşduq nə vaxtsa,
Gündüz kimi dümağ idi divarı.
Talvarında sarı salxım üzümü,
Həyətində şirin narı, zoğalı.
Sürahisi əlimizə sığaldı,
Bir cüt gözdü pəncərəsi gecələr.
Eyvanına bütün məhlə sığardı,
Qəhqəhəylə gülüşərdi körpələr.
Burulardı bacasının tüstüsü,
Qapısının cırıltısı holavar.
Birdən-birə qəhət oldu istisi,
Qaçaq oldu birdən-birə el-oba.
Birdən-birə su yerinə həlməşik
İrin axdı, susuz qaldı bağatı.
Yetim qaldı həyət-baca, ev-eşik,
Uçub getdi laylasıynan bayatı.
Namərd yağı göz diksə də yurduma
Evimizə düz gəlmədi dirəyi,
Elimizə düz gəlmədi ürəyi,
Qolumuza tən gəlmədi biləyi.
Budur yenə qayıtmışıq atacan,
Kimi şəhid, kimi qazi, kimi ruh.
Bayatıynan, holavarnan qarışıq
Bir havayla yenə dövrə vururuq.
Xatirələr bizimlədir - qol-boyun:
Hamı sağdır, hamı şaddır, anacan.
Çal-çağırdı el-obada, toy-düyün,
Bu evi biz qurmuş idik o vaxtdan.
MANERA.AZ