MANERA.AZ Oğuz Ayvazın şeirlərini təqdim edir:

Atamın şəkli haqqı

atamın şəkli haqqı
indi ən gözəl uzağımın adı sənsən...

atamın şəkli haqqı yadımdasan,
indi daha çox mənə oxşayırsan...
inan, bir az keçəndən sonra
ağrı da doğmalaşır,
çox ləzzətlə ağrayır canın da...

atam kimi ağrayır bütün ağrılarım
anam kimi
inan mənə, elə ləzzətlə ağrayır ki...

mən elə bilirdim ağrıdan yıxılar insan
oysa itirdiyin adama çevrilərmiş ağrı
o qədər darıxarsan ki, ağrın dönüb atan olar, anan olar,
günlərcə yalvararsan Tanrıya
əzab çəkməyin üçün
qolunu sındırmaq istəyərsən,
ayaqlarını qırıq şüşələrə batırmaq istəyərsən
ağrımaq üçün min hoqqadan çıxarsan
sonra ağrını qucaqlayıb
gah ağlayarsan, gah gülərsən
elə bil atan uzaqdan gəlib
istədiyin oyuncağı almayıb amma

atamın şəkli haqqı yadımdasan
indi sənə çevrildi bütün əzablar
doğmalaşdı çıxıb getməyin
qucaqladım bütün gözyaşlarımı
sən bilməyəcəksən, bir az keçəndən sonra
əzab üçün Tanrıya yalvararsan...

o qədər darıxarsan ki, o qədər, e o qədər...
sevdiyin adama bənzətmək istəyərsən adamları
yalvararsan ağrımaq üçün
atamın şəkli haqqı düz deyirəm...

Anamın xatirəsinə...

sən tərk edəndən məni,
bütün qadınlara
yalan danışmaq yoluxdu,
"səni sevirəm"lər, "yanındayam"lar,
əllərimdən tutmalar bulaşdı...
onlar mənə ana oldular,
başımın üstündə əsdilər,
sənin gözlərinlə baxdılar mənə, ana
hissə-hissə tapırdım qalıqlarını
çətin olurdu səni birləşdirmək ana...
yuxularda da bütöv deyildin,
özünü asdığın şalın,
saçların,
gözlərin...
xilas olmağa çalışan əllərin,
yuxularımdakı qadını gəzirdim həyatda
saçlarını metroda tapırdım,
gözlərini avtobusda,
əllərini küçədə...
ad günün də yadıma düşmür
nə vaxt doğuldun,
yadıma düşmür
qarşı-qarşıya tort yediyimiz ,
xatırlaya bilmirəm,
hədiyyələrə sevindiyini,
bütün qadınlar
doğum günün kimi gəlirdi mənə
tanış olduğumuz tarixdə sən doğulurdun
neçə vaxtdı ad gününü keçirtmirik,
sənə bənzəyib
tort yemək istəmir bütün qadınlar...
mən səni, mən səni...
boş qalmış yelləncək kimi, yelləncək kimi...
ayaqqabıları qucaqlayıb
yatan uşaqların
sevinci kimi xatırlayıram...

Kibrit boyda gülüşlər

Qardaşım Ayxan Ayvaz üçün

seviləcək bir tərəfim yoxdu mənim
balaca bədənim daşıyır nəhəng ağrıları
uşağa oxşayıram bir az
bir az yorğunam
bir az da qoca
gülüşlərim var amma...
kibrit boyda gülüşlər
parçalanmış üzümdə yanıb-sönərlər
mənə yaxın durma
sənə də bulaşar yanğınım
toxunma, qanayar əllərin
bir az uşağa bənzəyirəm mən
bir az yorğunam
bir az da qoca
gülüşlərim var amma...
həyatım uzaqlara gediş biletidi
mənə getmək üçün gəlir insanlar
gözlərimdən əvvəl əllərim ağlayar
tutmaq olmaz mənim əllərimdən
balıq kimi sürüşüb düşərsən
bir az uşağa oxşayıram düzü
bir az yorğunam
bir az qoca
gülüşlərim var amma...
məni sevmək çətindi biləsən
elə bil şüşə dağılmış evə
ayağıyalın girirsən
elə bil ölümlə çarpışan adamı
bir anlıq güldürürsən
çətindi məni sevmək
yaraşığım da yoxdu biləsən
bir az uşağa bənzəyirəm düzü
bir az utancağam,
bir az həssas
gülüşlərim var amma...
qorxma məndən,
yığ cəsarətini
uşaqları sevməlisən mütləq
bir də bütün insanları
hamını sevməlisən, hamını
nifrətlə sağollaşıb
dünya boyda sevgi gətirməlisən həyatıma
çətindi məni sevmək
bir az dəliyəm
bir az nadinc
bir az kədərli
gülüşlərim var amma....

Səni sevmək sənəti

səni sevmək güllələnən uşaqların
qabağına keçmək,
bütün insanlara gül paylamaq,
qarşından keçənlərə gülümsəmək,
limon satan qadına salam vermək...
səni sevmək böyük şəhərlərin
kiçik insanlarını bağrına basmaq,
qocaları baxşınla cavanlaşdırmaq,
bütün insanları uşaqlaşdırmaq,
rəngli şarlarla böyük bir meydançaya
toplamaq bütün insanları,
və səni sevmək təkcə dənizi,
günəşi, dağları, ağacları,
quşları, buludları deyil
bataqlıqları, xarabalıqları,
üfunət iyi gələn
gölməçələri sevməkdir
uşaq simasına çevirmək onları gözlərinlə...
səni sevmək görmədiyimiz şəhərlərin küçələrinə
evinizin eyvanından baxmaq kimi…
səni sevmək Tanrıya əlini toxundurmaq kimi,
yəni sevgilim, səni sevmək
bütün savaşlara,
bütün güllələrə yox əmri!

MANERA.AZ